Ik ben echt ten einde raad en zie het niet meer zitten.

Ik ben er volledig van overtuigd dat ik HIV heb overgehouden aan mijn laatste prostituee bezoek. Ik ben de hele dag depressief en kan aan niets anders meer denken.

Normaal functioneren, lukt niet meer. Werken gaat al helemaal niet niet, kan me niet meer concentreren en heb me ziek gemeld.

(voor een beschrijving van mijn verhaal en de seksuele handelingen bij deze prostituee, zie Marcelo, datum bericht: 24-09-2014, 14.00 uur)

Na ruim een week tot 1.5 week na dit contact begon ik me echt beroerd te voelen, veel last van opgezet gevoel in liezen en voornamelijk veel spierpijn en hoofdpijn.

Dus geen koorts (en ook tot nu toe nog niet gehad).

Ook op andere plekken van mijn lichaam - waar lymfeklieren/knopen voorkomen - zoals, in de hals, oksels, buik, lage rug voel ik een onprettig, opgezet gevoel.

Toen mijn klachten begonnen waren ze (zeer) heftig, na 10-14 dagen heftige klachten, ervaar ik op dit moment ‘milde’ klachten.

Mijn klachten nemen nu dus in heftigheid af en zijn milder van aard, maar zijn er dus nog steeds en ook steeds dezelfde klachten. Met name mijn lymfeklieren en dan voornameljk die in mijn liezen blijven opgezet.

Dan denk ik dus:"zie je wel, duidelijk primaire hiv-symtomen (ARS): een grieperig beeld van spierpijn, hoofdpijn en opgezette lymfeklieren dat 1/1.5 week tot enkele weken na risico contact onstaat, vervolgens 1 tot enkele weken aanhoudt en daarna net zo plotseling in hevigheid weer afneemt, met als uitzondering bij mij dus mijn lymfeklieren die op meerdere plaatsen opgezet blijven.

Ik weet dat het oordelen aan de hand van symptomen, of ze nu mild of heftig zijn, of zelfs helemaal ontbreken geen uitsluitsel kan geven hiv ja/nee.

Maar deze klachten moeten toch ergens vandaan komen, dit is duidelijk geen ‘normaal griepje’. En ik weet ook wel dat lymfeklieren niet opzetten door stress.

Ik weet echt niet hoe ik het nog zo lang moet uithouden, voordat ik me kan laten testen. En ik moet er niet aan denken om dit allemaal ook nog aan mijn ouders te moeten vertellen. Mijn vader zal zeker ‘ontploffen’ als blijkt dat ik HIV zou hebben.

Ik weet me echt geen raad meer. Na de huisarts durf ik ook al niet meer.

In uw vorige reactie zegt u: de kans dat je HIV hebt, is ‘verwaarloosbaar’. Maar waarom dan ‘verwaarloosbaar risico’, alles wijst er toch op?

Kunt u me dan a.u.b. gedetailleerd uitleggen waarom u denkt dat met de seksuele handelingen die ik bij deze prostituee heb gedaan, ik ‘een verwaarloosbaar risico voor HIV’ heb gelopen?

Alvast bedankt,

Marcelo