Hoi Jurjen.
Er is geen safe-sex onderwerp als onbeschermde orale sex, waar zo veel terugkerende discussie is over de eventuele risico´s voor hiv-infectie.
Feitelijk draait het om WAT ER PRECIES GEBEURT. Dat is niet altijd na te gaan, daarom is er een voorlichterskamp dat kiest voor “dan toch maar een risico noemen.”
Voorvocht zal bij een hiv-geinfecteerd persoon hiv-virus bevatten.
De tendens is dat de concentratie daarvan laag is.
Lager dan sperma, veel lager dan bloed.
Bovendien is het vrijkomende volume van voorvocht bijna altijd minder dan een spermalozing.
Indien een ontsteking in het uro-genitale traject aanwezig is (grofweg gezegd: in de pisbuis) dan zullen hoge concentratie´s afweercellen aanwezig zijn in de slijmvliezen van de pisbuis ter plekke van de ontstekingshaard. Deels zijn deze grote aantallen afweercellen targetcellen voor hiv. Daar zij kraamkamers zijn voor duizenden en duizenden nieuwe hiv-copies, zal de viral load van hiv van voorvocht (zeer) aanmerkelijk kunnen stijgen. Ook de met hiv geinfecteerde afweercellen (fabriekjes voor nieuwe hiv-virussen) kunnen “meereizen” met het voorvocht naar buiten. Vooral infectie´s als soa als chlamydia en gonorroe kan viral load in genitale excretie (voorvocht/ sperma) explosief doen toenemen. Bij sperma onderzoek bijvoorbeeld is gebleken dat iemand met hiv EN een gon. infectie in de pisbuis 4 tot 20 X zoveel hiv in het sperma heeft dan wanneer de gon. infectie er niet zou zijn. Er zijn uitschieters van meer dan een 50- voudige viral load.
Dat is de ene kant van het verhaal.
De andere kant (pratend over pijpen) is, dat het hiv-virus en/of de geinfecteerde afweercellen de bloedbaan of lymfestelsel moeten binnentreden voor kans voor hiv-infectie. En dat is moeilijk, heel moeilijk bij mondslijmvlies.
ECHTER: Achter in de keel is het slijmvlies veel dunner en kwetsbaarder dan het dikke slijmvlies voorin de mond. Ook de amandelen bevatten langerhanscellen die hiv-virussen aanzich kunnen koppelen en deze antigenen presenteren aan het lymfestelsel waar hiv zijn favoriete targetcellen (CD4 helpercellen, monocyten/ macrofagen) kan vinden. Daarom is het verstandiger niet diep en hard tot achter in de keel te pijpen, waar virulent voorvocht een rechtstreeks contact kan maken met de zwakkere plekken in de slijmvlies en amandelen.
Dan kunnen letsels en ontstekingen in het mondslijmvlies een risico-factor betekenen. Maar dat zal alleen zo zijn als er fors letsel aanwezig is. Een abces bijvoorbeeld. Nu zal “normaliter gesproken” niemand in deze conditie zin hebben om te pijpen, doch alcohol, drugs, manipulatie, geilheid, kunnen “pijngrenzen” verdringen. Voor kleinere ontstoken letsels (genezen slecht, afweercellen als targetcellen voor hiv aanwezig) kan het zo zijn dat als een pik daar constant tegenaan beukt er een injecterend effect kan zijn van virulent voorvocht (in de bloedbaan/ lymfestelsel.) Is dat injecterende effect er niet, dan zal voorvocht zich gemakkelijk vermengen met speeksel welke enzymen bevat die de virusmanetl van hiv sabotteren en de infectie-kansen daarmee sterk onderuit haalt. Bovendien is er “de bloeddruk” die hiv-virussen tegenhoudt binnen te treden als er geen sprake is van druk/ wrijving.
Het gaat er dus om wat er precies gebeurt bij “die plekken” aan het slijmvlies waar hiv - in theorie - kansen maakt binnen te treden. Dus: Slijmvlies achter in de keel, amandelen en (aanzienlijke) letsels/ ontstekingen in de mond.
Als daar op directe wijze virulent voorvocht tegenaan wordt gedrukt/ gewreven, moet een zeker risico worden verondersteld, maar zulks is dus zeker niet een vanzelfsprekendheid, eerder een flinke uitzondering.
Daarom is het veel te paranoia om voorvocht in de mond per se een risico voor hiv te noemen.
stay well.
Groeten John.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
