Wat is PEP?
PEP (Post Exposure Profylaxis) is een pillenkuur wat je zou moeten volgen als je bang bent dat je mogelijk een HIV-besmetting hebt opgelopen. PEP kan ervoor zorgen dat het hele kleine beetje HIV wat je dan in je lichaam hebt, verdreven wordt.
Sommige mensen vergelijken PEP als een soort morning-afterpil voor HIV. Let er wel op dat PEP geen geneesmiddel is tegen HIV en/of AIDS. PEP is een laatste redmiddel tijdens een mogelijke infectie. Gebruik tijdens de seks dus nog altijd een condoom!
Wanneer gebruik je PEP?
Je start met PEP als je dus bang bent dat je een HIV-besmetting hebt opgelopen. Dit kan bijvoorbeeld zijn:
Als het condoom scheurt terwijl je seks hebt met iemand die (mogelijk) HIV-geïnfecteerd is;
Als je geprikt bent met een “vieze” naald. Een vieze naald is een naald waarmee iemand anders is geprikt. Dit kan bijvoorbeeld een naald zijn die is gebruikt voor drugs, maar het kan ook een naald zijn in het ziekenhuis;
Als je twijfelt of je wel of geen risico hebt gelopen, neem dan alsnog contact op met één van onderstaande instanties. Zij luisteren naar de gebeurtenis en kunnen inschatten hoe groot jouw risico is.
Onbekend
PEP is nog erg onbekend. Veel mensen kennen het niet en zitten dus met de handen in het haar op het moment dat ze het juist nodig hebben. Bijvoorbeeld na een gescheurd condoom.
Ook huisartsen(posten) zijn niet altijd op de hoogte van PEP. Zelfs ziekenhuizen zijn nog niet altijd voorbereid met een PEP-protocol. Ik ken een verhaal van een jongen die drie keer heeft moeten bellen naar een huisartsenpost en twee keer heeft hij te horen gekregen dat een dergelijk middel helemaal niet bestond. Op de EHBO-afdeling waar deze persoon vervolgens kwam kenden ze het middel wel, maar ze hadden nog geen protocol ontwikkeld voor PEP… Als je het middel dus nodig hebt, laat je dan niet uit het veld slaan en zoek naar iemand die meer weet.
Ook is er kans dat een arts jou zal afraden PEP te gebruiken. Laat je echter niet met een onzeker gevoel naar huis sturen. Het is jouw lichaam dat op het spel staat. Als jij het zekere voor het onzekere wilt nemen, sta er dan op dat je PEP wel krijgt.
Waar moet je naar toe?
Als je denkt mogelijk een besmetting te hebben opgelopen, spoed je dan snel naar:
EHBO van het ziekenhuis. De EHBO van het ziekenhuis is 24 uur, 7 dagen in de week open. Je kunt er dus altijd terecht. Zoals hierboven beschreven is PEP ook in de medische wereld nog redelijk onbekend. Zoek dus door naar iemand die er wel verstand van heeft.
GG&GD. Op deze meeste plekken op Internet wordt verteld dat je PEP kunt halen bij de GG&GD. Echter, deze zijn over het algemeen gesloten in het weekend of 's nachts en dat zijn juist de momenten de meeste one-night-stands plaatsvinden en de bijhorende ongelukjes.
De kuur
De kuur houdt in:
De kuur moet zo snel mogelijk worden gestart. Liefst binnen 2 uur !!! Hoe langer je wacht, des te meer kans krijgt het virus om zich te vermenigvuldigen. Binnen 12 uur is de kans groot dat PEP nog aanslaat. Na 72 uur gaat men er van uit dat PEP niet meer werkt. Wacht dus niet tot de volgende dag.
De kuur duurt vieren weken lang.
Twee keer per dag moet je een handvol pillen slikken. Dit zijn dezelfde pillen die een HIV/AIDS-patiënt slikt, alleen drie keer zoveel.
Dit moet op vaste tijdstippen. Je mag van deze tijdstippen niet meer afwijken dan een half uur.
Je mag de kuur absoluut niet (tijdelijk) onderbreken.
Tijdens de kuur mag je geen alcohol en/of andere drugs.
Voor de kuur start, wordt er bloed bij je afgenomen om te testen op HIV. Als blijkt dat je al HIV hebt, dan werkt PEP niet meer en kun je stoppen met de kuur.
Als je mogelijk besmet bent geraakt door een ander persoon, laat hem dan ook testen, zover dat mogelijk is. Als uit de HIV-test blijkt dat deze persoon geen HIV heeft, dan is de kans klein dat hij je besmet heeft.
Theorie
De werking van PEP is gebaseerd op een theorie. Men vermoedt dat het werkt, maar heeft het nooit kunnen bewijzen.
Als iemand net besmet is met HIV, is de concentratie virus zo klein dat dit niet te meten is in het bloed. Met andere woorden: Voordat iemand begint met PEP kan er dus niet gemeten worden of deze persoon wel geïnfecteerd is. Aan het einde van de kuur kan er (na 5 maanden) wel gemeten worden of iemand wel of niet HIV heeft, maar als iemand geen HIV heeft, kan men dus nooit weten of deze persoon nooit geïnfecteerd is geweest, of dat PEP daadwerkelijk geholpen heeft.
Bijwerkingen
De PEP-kuur is zwaar. Weet waar je aan begint. De bijwerkingen kunnen uitermate onprettig zijn, maar verschillen per persoon. De ene persoon heeft dus meer of minder last van het gebruik van PEP. Maar bedenk wel: Je leven staat op het spel!
Mogelijke bijwerkingen kunnen zijn:
Misselijk;
Braken;
Diaree;
Gewichtstoename.
Na de kuur
Drie maanden na je besmetting wordt er een HIV-test bij je afgenomen. Deze test is maar dan echter voor een paar procent onbetrouwbaar. Dat betekent dat als er HIV bij je wordt gemeten, dat je dan ook zeker HIV-positief (besmet) bent. Maar als je HIV-negatief bent, is er nog een kleine kans van dat je het stiekem wel hebt.
Zes maanden na je mogelijke besmetting wordt er weer getest op HIV. Deze test wordt beschouwd als 100% zeker.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
