Ben dus niet de enigste hier die in angst en onzekerheid leeft.
Man van 30 jaar.
3 weken geleden kreeg ik tijdens avondje stappen een biertje aangeboden en heb dit zonder na te denken ook aangenomen.
Ik weet nog dat ik hem mee naar huis heb genomen… En dat hij al bovenop me zat voordat ik zelf min/meer in de gaten had (zonder condoom)
Volgende ochtend werd ik verward wakker en kon mezelf nog maar weinig van het hele gebeuren herinneren, mocht ik deze persoon nu tegenkomen dan zou ik hem niet eens meer herkennen
Het is allemaal zo wazig, en weet niet of ik echt zo dronken was of er nog andere middelen zijn gebruikt.
Mijn telefoon en portemonnee lagen nog op het nachtkastje, de man was verdwenen.
Kon mezelf wel 10x voor mn kop slaan, maargoed hoopte het beste erop.
2 Weken geleden kreeg ik ineens last van mijn keelamandelen.
Bij de dokter geweest. Anti-biotica kuur voorgeschreven gekregen (3 tabletten)
Na de 2e dag kon ik amper praten, en had veel pijn tijdens het slikken weer naar de dokter, en die zag ook dat de infectie steeds erger werd
Gele bacterievlekken op de amandelen zelf. Spuit in mn bil gekregen.. na dag begon de pijn al minder te worden. Maar kreeg last van andere kwaaltjes
Jeuk vooral op bovenarmen, oksel en borst. Heb last van stijve nek, schouders. Pijn op de borst/hart, ijskoude handen en voeten.
Ontzettend moe, weinig energie, gevoel van overgeven (misselijk zijn)
Momenteel functioneer ik op mn werk niet goed,
Heb voor morgen een afspraak gemaakt bij de dokter.
Risco is pas 3 weken geleden, maar als mijn lichaam zo heftig reageert > dan zul je toch vrij snel zien dat het wel geen HIV infectie is ?
Zogenaamde conversie-griep of kan een mens zichzelf zoveel stress en angst bezorgen dat je last krijgt van hartkloppingen, koude handen etc etc
Ben zo langzamerhand beetje aan het doordraaien