Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Monique
Hallo,
Ik heb deze week een mijlpaal bereikt en dat is dat wat ik altijd al wist, dat angst voor hiv krijgen eigenlijk helemaal niet reëel is, dat ik dit nu ook echt zo voel.
Ik heb er lang aan gewerkt door steeds minder toe te geven aan de angst. Steeds minder vaak met een arts bellen of een ander, niet meer teruglopen om te controleren als ik iets scherps in mijn voet had gevoeld en dacht dat het vast een naald was, niet meer kijken of mensen op straat misschien naalden zouden hebben, geen testen meer doen. En nu lukt het al de hele week om niet toe te geven aan de controle-drang en ik voel me ook echt niet meer bang.
Heb wel nog een aantal gewoontes die erin zijn gesleten die eruit moeten, bijvoorbeeld anderen in de gaten houden voor tekenen van bloed of naalden. Maar daar heb ik een plannetje voor dus dat gaat lukken.
Verder heb ik continu gedachtenschema's ingevuld, die ik heb leren maken bij cognitieve therapie. Dat gaat nu zo goed dat ik ze niet meer hoef te schrijven, omdat ik de geruststellende gedachten al in mijn hoofd heb, geïnternaliseerd. Heb ook aan mijn zelfvertrouwen gewerkt omdat dit een symptoom is van onzekerheid, ergens controle over willen hebben en daar dan obsessief mee bezig zijn.
Ik heb dit samen met mijn therapeut bereikt en ben er heel trots op. Ik raad iedereen aan die zo vreselijk bang is voor deze ziekte om cognitieve gedragstherapie te volgen. Dat wil ik met dit succesverhaal zeggen.
Hiv is helemaal niet zo sterk en de kans dat je dit krijgt als je veilig vrijt en veilig met naalden om gaat als je daarmee werkt, is net zo klein als dat je vliegtuig net het vliegtuig is dat neerstort. Het voelt echt beter om gewoon zekerder van jezelf te zijn en hier niet steeds mee bezig te zijn. Dat wens ik iedereen toe!
Groetjes!
